Maand: juli 2020

De onzichtbare waarheid: Het Evangelie van Jezus.

Vóór de grondlegging van de wereld zijn alle verbannen engelen, die onder de rebel Lucifer (de geest van duisternis) stonden, een zekere Genadetijd in een menselijk lichaam op aarde gegund om tot verzoening met GOD te komen.

De waarheid ligt niet in het waarneembare, maar in het onzichtbare van de geest, de tijdloosheid; de geestelijke wereld die nader in het Gedachtegoed van de Heer Jezus als de Gnostiek bij de Katharen haar entree heeft gemaakt.

Lees verder “Het onzichtbare zijn.”

Eerst antwoord op de vraag; wie of wat is een mens?

Wij zijn voor een zekere tijd, een genadetijd op aarde als ballingen geboren. Wij zijn de verbannen engelen die als tijdloze geesten geïncarneerd in dit lichaam, op het moment van geboorte, buiten het hemelse Vrederijk (het Licht) zijn gekomen om rust te vinden.

Wij zijn in de schemer, tussen het hemelse Licht en het gematerialiseerde Licht (de zwarte gaten) uit die stof ontwikkelt naar GODs Heilsplan door de gewelddadige en grillige tijd-/wereldgeest (de geest van duisternis). Overigens met beperkingen en kwetsbaar gevormd (evolutie), om te kiezen naar wat ons juist lijkt. Non-stop kiezen dus, constructief of destructief.

Direct opvolgend het antwoord op de vraag; ‘het waarom’.

Om ons, de verbannen “engelen/geesten/kinderen” in GODs luister te laten delen, achtte GOD de Vader (de Bron van Licht, Liefde en Leven) voor wie en door wie alles bestaat, het passend om ons in het aardse bestaan bewust te maken van onze zwakheden en beperkingen, waardoor wij genoodzaakt worden rust, vrede en evenwicht, te zoeken én genezing te vinden bij de Schepper (GOD), door in de statuswissel ‘herboren in Christus’ te komen. ‘Te worden als Jezus’. (Galaten 2:20)

Opvolgend de vraag: bieden religies, de wereldgodsdiensten, de kerken een bevredigend antwoord?

Het antwoord is; nee!

Nee, omdat de kerk ons, door ons haar wil op te leggen, wil binden aan dingen in daden (tradities) en hun denken (opvattingen). Lees; wij onze vrijheid ‘van een eigen mening te vormen’ verliezen in blijvende onzekerheid.

En zo verstrijkt onze beperkte tijd van leven in zekere gevangenschap, vertrouwend op de kennis en wijsheid van anderen… Wij worden door de tijd-/wereldgeest ‘bezig gehouden’ om de waarneming van anderen (hun leer) te bestuderen en te beoordelen om uiteindelijk te ontdekken dat er, bij het volgen van die leringen geen echte (eeuwige) rust en vrede als zielzekerheid wordt gevonden.

Lees verder “Religies.”

Het Gedachtegoed van de Heer Jezus werd buiten de Schriften gehouden, maar de Gnostische betekenis heeft klaarblijkelijk, na de uitroeiing van de Katharen, toch nog en ook, bij ons Koningshuis gehoor gevonden.

Jezus liet ons niet als wezen achter, maar stuurde ‘de Trooster’ in Zijn plaats. Wanneer wij de Heer Jezus in de plaats stellen van de geest van duisternis, die ons lichaam en inborst vormgaf, vindt er een zielstatuswisseling plaats.

Doordat niet meer zij, maar Hij het gezag heeft overgenomen (Galaten 2:20) bidden en smeken wij niet meer om genezing/verlossing of bevrijding (van een kwaad of kwaal) maar verjagen wij haar in de Naam van Jezus…

Het was volgens Gilles Quispel vooral aan koningin Juliana te danken dat Egypte kopie van de teksten van het Evangelie van Thomas in de jaren vijftig heeft vrijgegeven voor publicatie.

Lees verder “Belijden van de Waarheid.”

Evangeliseren is niet de Bijbel uitleggen, maar recht doen aan het Gedachtegoed van de Heer Jezus en van Hem getuigen i.p.v. het óver Hem te hebben.
Dus, terug van de focus op ‘het hiernamaals’ naar het hier en nu.

Niet alleen ik, maar ieder mens heeft zo zijn/haar momenten van bezinning van; wie ben ik, waar zit/sta ik, waar ben ik mee bezig, in welke ontwikkeling ben ik, wat zijn de vooruitzichten?

Om te kunnen vaststellen dat wij als mens ‘onderweg’ zijn in dit tijdelijk bestaan van leven, beperkingen hebben en vervolgens al inventariserend onze wil gaan voeden met antwoorden te vinden op: “wat wil/kan ik doen om deze situatie naar mijn wil te veranderen, en hoe en waarmee?”

Uitgaande van onze waarneming van licht en donker, dag en nacht, rust en onrust, en onze onmacht om beperkingen om te kunnen toveren stelden/stellen wij hoop (geloof) aan Boven-/buitenaardse machten en krachten.

Ons denken kent twee bewegingen van richting: positieve en negatieve. Of anders benoemd; constructieve en destructieve. Het is onze persoonlijke verantwoording om voor GOD (GOeD) te kiezen of dat niet te doen!

Lees verder “Het hiernamaals herzien.”